Tradhtia: Pasojat e saj dhe fazat e kalimit

Tradhtia mund të lërë plagë të thella dhe mund të shkaktojë shqetësim emocional të vazhdueshëm.

Në këtë artikull mund të lexoni për:

Çfarë është tradhtia?
Katër fazat e kalimit të tradhtisë
Shenjat e traumës nga tradhtia
Pasojat afatgjata nga tradhtia
Kur duhet të falim tradhtinë?

1. Çfarë është tradhtia?

Tradhtia është një nga momentet më shkatërruese që një person mund të përjetojë.

Për t’u tradhtuar, personi duhet së pari të ketë patur besim tek tradhtari. Është mjaft e pamundur që ju të tradhtoheni nëse në fillim nuk i keni besuar individit. Prandaj, përkufizimi i tradhtisë përfshin aktin e dikujt që shkel besimin tuaj tek ai.

Tradhtia, i referohet një shumëllojshmërie formash tradhtie.

Për shembull:

Një fëmijë tradhtohet kur ai ose ajo abuzohet nga prindërit që supozohet ta duan, mbështesin dhe mbrojnë.
Bashkëshort/ja tradhtohet kur partneri/ja e tyre kur ka një lidhje tjetër.
Një miku të cilit i beson të gënjen, të përdor ose të lëndon duke vënë në plan të parë interesin e tij vetjak.

2. Katër fazat e kalimit të tradhtisë

Një person i tradhtuar, zakonisht kalon të njëjtat faza, sikur dikush që ka humbur një person të rendësishëm në jetën e tij.

Mohimi/Shoku

Faza e parë e tronditjes ose e mohimit është kur fillimisht përballeni me tradhtinë. Mund të ndiheni të mpirë ose sikur dikush ju goditi me grusht në bark.

Mund të ketë një tendencë për të mos besuar tradhtinë. Për shembull, nëse e dëgjoni atë nga një palë e tretë, mund të prireni ta injoroni ose madje të zemëroheni me ta që i shpikin gjërat.

Sidoqoftë, kjo fazë zakonisht është mjaft e shkurtër, veçanërisht nëse individi e pranon tradhtinë dhe humbjen.

Zemërimi

Pasi tradhtia dhe humbja të pranohen plotësisht, individi ka të ngjarë të ndiejë zemërim të fortë. Kjo është një fazë shumë delikate sepse ky është momenti kur shumë gjëra mund të shkojnë keq.

Emocioni i zemërimit është krejtësisht në rregull, por veprimet tona që ndikohen nga zemërimi mund të mos jenë në rregull.

Për shumë njerëz, kur lëndohen për herë të parë dhe reagojnë me zemërim, prirja e tyre është të hakmerren dhe të lëndojnë personin që i ka lënduar. Nuk ka asgjë të keqe të ndihesh në këtë mënyrë, por është mirë të mos reagosh gjatë kësaj faze.

Është më mirë të kaloni plotësisht nëpër të gjitha fazat e pikëllimit dhe më pas të vendosni se si do të reagoni. Edhe nëse duhen disa muaj për të përballuar pikëllimin, është më mirë të prisni sesa të pendoheni për veprimet e nxituara.

Tani, kjo nuk do të thotë që ju duhet të jeni plotësisht pasiv ndaj zemërimit tuaj. Në fakt, një zgjidhje është t’i thuash personit: “Jam aq i zemëruar tani sa nuk mund të mendoj drejt. Para se të bëj ndonjë gjë dhe të pendohem më vonë, më duhet pak hapësirë për ta përpunuar këtë.”

Trishtim

Ndërsa punoni me zemërimin, mund të filloni të arrini në pikën e trishtimit. Trishtimi përjetohet kur filloni të kuptoni masën e plotë të asaj që keni humbur.

Ju filloni të mendoni për gjërat e mira në marrëdhënie që ju mungojnë. Ju mendoni për besimin e shkatërruar dhe duke e ditur se nuk mund ta ktheni kurrë besimin e plotë.

Sapo dikush të ketë shkelur besimin tonë, mund të arrijmë në një pikë ku mund të vazhdojmë marrëdhënien me të, por do ta dimë përgjithmonë se ai ka aftësinë të na tradhtojë.

Gjatë kohës së trishtimit, ju duhet t’i lironi ato emocione ashtu siç ju nevojiten për të çliruar zemërimin. Ju mund të shkruani se si ndiheni. Ose mund të imagjinoni t’i tregoni personit lëndimin që keni përjetuar dhe humbjen e marrëdhënies që ju pikëllon.

Dhe, sigurisht, është në rregull të qash.

Pranimi

Procesi i pikëllimit është një proces shërimi. Është ndërtuar në sistemet tona për të na ndihmuar të përballojmë humbjet e shumta që përjetojmë në jetë. Nëse i besojmë plotësisht procesit, do të shërohemi.

Të besosh procesin, do të thotë të lejosh që ndjenjat të jenë ato që janë, çfarëdo qofshin ato. Ndjenjat nuk janë kurrë të gabuara apo të këqija. Ajo që bëjmë për shkak të ndjenjave mund të jetë e gabuar ose e keqe, por kjo është një zgjedhje.

Vetë ndjenjat nuk janë të këqija. Prandaj, ata nuk do të na lëndojnë. Ato na ndihmojnë në shërim. Nëse i besoni këtij procesi shërimi, më në fund do të arrini në një pikë pranimi. Kjo është pika ku mund të merren vendime dhe mund të ndërmerren veprime.

Në këtë pikë ju jeni në gjendje të mendoni qartë për situatën dhe të vendosni se cila është rruga më e mirë e veprimit për të ndërmarrë. Dhe, sigurisht, ky veprim do të ndryshojë në varësi të personit dhe situatës.

Ju mund të vendosni që një marrëdhënie e vazhdueshme me këtë person mund të çojë vetëm në më shumë lëndime dhe nuk ia vlen përpjekjet për të mbajtur. Ose mund të vendosni se ka shumë gjëra të mira në marrëdhënie për të hequr dorë.

3. Shenjat e traumës nga tradhtia

Shenjat dhe simptomat traumës së tradhëtisë ndryshojnë, por në përgjithësi përfshijnë simptoma të çrregullimit të stresit post-traumatik (PTSD), të tilla si:

Mendime dhe imazhe ndërhyrëse
Makth
Sjelljet e shmangies
Hipervigjilencë (duke skanuar vazhdimisht personin për tradhëti tjera të mundshme)
Nervozizëm ose shpërthime zemërimi
Pagjumësi
Frikë
Tërheqje sociale
Ndjeheni të mpirë emocionalisht
Simptomat fizike të dhimbjeve të kokës nga tensioni, migrenës dhe lodhjes
Turp, faj dhe vetëfajësim
Depresion
Vetëvlerësim i ulët
Bindjet negative për veten dhe të tjerët, të tilla si “Unë jam i padenjë”, “Të gjithë janë të pandershëm” ose “Askujt nuk mund t’i besohet”
Ndryshime të papritura të humorit
Vështirësi në menaxhimin e emocioneve

4. Pasojat afatgjata nga tradhtia

Ju gjithashtu mund të ndiheni mosbesues dhe hipervigjilentë ndaj kujt mund të mbështeteni.

Kjo shpesh rezulton në:

Paaftësi për të besuar tek njerëz të tjerë
Vështirësi në ruajtjen e marrëdhënieve ose lejimin e të tjerëve të afrohen me ju
Vështirësi me intimitetin
Vështirësi për të besuar në aftësitë tuaja vendimmarrëse
Njerëzit që kanë përjetuar trauma tradhëtie mund të përjetojnë gjithashtu tërheqje sociale dhe ankth

Për më tepër, njërëz që kanë përjetuar tradhëti, mund të zhvillojnë strategji dëmtuese për të përballuar traumën që përfshijnë:

Ndjenja e shkëputjes nga emocionet mund të bëjë që disa njerëz të mbyllen në vetvete
Probleme me kujtesën (p.sh., kujtime të shtrembëruara, kujtime të rreme)
Strategjitë negative të përballimit të tilla si çrregullime të të ngënit, abuzimi me substancat, etj.

5. Kur duhet të falim tradhtinë?

Shumë njerëz pyesin nëse duhet të falin dhe të vazhdojnë lidhjen apo jo.

Këtu mund t’ju ofrojmë disa nga pyetjet për t’u marrë në konsideratë për këtë çështje, por nuk mund t’ju japim përgjigjet sepse secili person duhet të përcaktojë vetë se çfarë është e drejtë.

Para së gjithash, a është një sjellje e vazhdueshme apo personi po përpiqet të ndryshojë sjelljen?
Gjithashtu, a kërkon personi falje? Për të kërkuar falje, personi duhet ta shohë sjelljen si të gabuar dhe të mos synojë të përfshihet më tej në të.
A ishte tradhtia për shkak të zemërimit të justifikuar dhe personi u pendua për veprimin kaq të nxituar? A mësuan ata nga kjo sjellje dhe nuk ka gjasa ta bëjnë përsëri?
Sa kohë e njihni personin? A është kjo sjellje tipike apo është një shembull i vetëm?
A keni biseduar me personin dhe ai ka pranuar përgjegjësinë?
A ishte sjellja e qëllimshme?
Çfarë e bën këtë marrëdhënie të vlefshme për faljen?
A keni nevojë të falni në mënyrë që të vazhdoni në jetën tuaj pa hidhërim? Megjithatë, kjo nuk do të thotë që ju duhet të vazhdoni marrëdhënien.

Konkluzion

Ky artikull prek vetëm sipërfaqen e të gjitha emocioneve të lidhura me tradhtinë, pikëllimin dhe humbjen.

Megjithatë, shpresojmë se do t’ju japë disa ide për ta vendosur atë në perspektivë dhe për të punuar nëpër fazat e pikëllimit, në mënyrë që të përcaktoni se çfarë doni të bëni në lidhje me tradhtinë.

Hapi më i rëndësishëm është shprehja emocionale në mënyrë që të menaxhoni sjelljet dhe emocionet, të lehtësoheni dhe të merrni vendime sa më të shëndetshme për ju.

Kërkimi i ndihmës profesionale është gjithmonë një zgjidhje ideale. Diskutoni shqetësimet tuaja me një psikolog/e.