Psikologjia klinike – Historia, fushat dhe karriera

Psikologjia klinike është një degë e psikologjisë që fokusohet në vlerësimin, diagnostikimin dhe trajtimin e çrregullimeve mendore, emocionale dhe të sjelljes.

Qëllimi kryesor i psikologjisë klinike është të ndihmojë individët të përmirësojnë mirëqenien dhe funksionimin e tyre psikologjik.

Në këtë artikull do mund të lexoni rreth këtyre temave:

1. Historia e psikologjisë klinike
2. Ndryshimet që hasi psikologjia klinike
3. Fushat e psikologjisë klinike
4. Puna si psikolog klinik

1. Historia e psikologjisë klinike

Sigmund Freud

Ndikimet e hershme në fushën e psikologjisë klinike përfshijnë punën e psikoanalistit austriak Sigmund Freud. 

Ai ishte një nga të parët që u përqëndrua në idenë se problemet mendore ishte diçka që mund të trajtohet duke biseduar me pacientin. Ishte zhvillimi i qasjes së tij të terapisë së të folurit, që shpesh citohet si përdorimi më i hershëm shkencor i psikologjisë klinike. 

Lightner Witmer 

Psikologu amerikan Lightner Witmer hapi klinikën e parë psikologjike në 1896, me një fokus specifik për të ndihmuar fëmijët që kishin vështirësi në të mësuar. Ishte gjithashtu Witmer ai i cili prezantoi për herë të parë termin “psikologji klinike” në një letër të vitit 1907. 

Witmer, një ish student i Wilhelm Wundt, përcaktoi psikologjinë klinike si “studimi i individëve, përmes vëzhgimit ose eksperimentimit, me synimin për të nxitur ndryshimin”. 

Shoqata Amerikane e Psikologjisë

Në vitin 1917, u krijua Shoqata Amerikane e Psikologjisë Klinike, u zëvendësua vetëm dy vjet më vonë me emrin e Shoqatës Amerikane të Psikologjisë (APA).

Gjatë Luftës së Dytë Botërore, psikologët klinikë u thirrën për të ndihmuar në trajtimin e asaj që në atë kohë njihej si shoku i guaskës, i referuar tani si çrregullim i stresit post-traumatik (PTSD).

Kërkesa për profesionistë për të trajtuar shumë veteranë të kthyer që kanë nevojë për kujdes, kontribuan në rritjen e psikologjisë klinike gjatë kësaj periudhe.

2. Ndryshimet që hasi psikologjia klinike

Ndërsa fokusi i hershëm në psikologjinë klinike kishte qenë kryesisht në shkencë, eksperimente dhe kërkime, programet e të diplomuarve filluan të shtonin theksin shtesë në psikoterapi.

Fusha ka vazhduar të rritet jashtëzakonisht dhe kërkesa për psikologë klinikë sot, mbetet e fortë.

3. Fushat e psikologjisë klinike

Psikologët klinik që punojnë si psikoterapistë shpesh përdorin qasje të ndryshme trajtimi kur punojnë me klientë. 

Ndërsa disa klinicistë përqendrohen në një këndvështrim shumë specifik të trajtimit, shumë përdorin atë që referohet si “qasje eklektike”. 

Kjo përfshin përdorimin e metodave të ndryshme teorike për të zhvilluar planin më të mirë të trajtimit për secilin klient.

Disa nga fushat kryesore teorike brenda psikologjisë klinike përfshijnë:

Prespektiva psikodinamike

Kjo perspektivë u bë e famshme nga puna e Frojdit. Ai besonte se mendja e pavetëdijshme luan një rol të rëndësishëm në sjelljen tonë. 

Psikologët që përdorin terapinë psikoanalitike mund të përdorin teknika të tilla si asosacionet e lira, për të hetuar motivimet bazë dhe të pavetëdijshmen e një klienti.

Perspektiva njohëse dhe e sjelljes

Kjo qasje ndaj psikologjisë klinike u zhvillua nga shkollat ​​e mendimit të sjelljes dhe njohjes. Psikologët klinikë duke përdorur këtë këndvështrim do të shikojnë sesi ndërveprojnë ndjenjat, sjelljet dhe mendimet e klientit. 

Terapia njohëse-sjelljes (CBT) shpesh përqendrohet në ndryshimin e mendimeve dhe sjelljeve që kontribuojnë në shqetësimin psikologjik.

Perspektiva humaniste

Kjo qasje ndaj psikologjisë klinike u rrit nga puna e mendimtarëve humanistë si Abraham Maslow dhe Carl Rogers. Kjo perspektivë e shikon klientin në mënyrë më holistike dhe përqendrohet në gjëra të tilla si vetë-aktualizimi.

4. Puna si psikolog klinik 

Psikologët klinikë punojnë në një sërë mjedisesh:

• Spitale;
• Klinika;
• Praktika private;
• Universitete;
• Shkolla, etj. 

Profesionistët në këto mjedise, ushtrojnë profesionin e tyre në mënyra të veçanta dhe për qëllime të ndryshme.

Disa nga rolet e punës së psikologut klinik, përfshijnë:

• Vlerësim dhe diagnostikim të çrregullimeve psikologjike;
• Trajtimi i çrregullimeve psikologjike;
• Ofrimi i dëshmisë në mjediset ligjore;
• Mësimdhënia, shpesh në nivelin universitar;
• Kryerja e hulumtimeve;
• Krijimi dhe administrimi i programeve për trajtimin dhe parandalimin e problemeve sociale;

Disa psikologë klinikë mund të përqendrohen në njërën nga këto ose të ofrojnë disa nga këto shërbime. 

Për shembull, dikush mund të punojë drejtpërdrejt me pacientët të cilët pranohen në një spital për çrregullime psikologjike, ndërsa ofrojnë gjithashtu shërbime terapeutike private.

Konkluzion

Psikologjia klinike është specialiteti psikologjik që siguron kujdes të vazhdueshëm, gjithëpërfshirës shëndetësor mendor dhe të sjelljes për individët, familjet dhe grupet.

Nëse ju pëlqen të punoni me njerëz dhe jeni në gjendje të trajtoni mirë stresin dhe konfliktet personale, psikologjia klinike mund të jetë një zgjedhje e shkëlqyeshme si profesion.

Fusha e psikologjisë klinike do të vazhdojë të rritet dhe evoluojë në sajë të ndryshimit të nevojave të popullatës, si dhe ndryshimeve në qasjet ndaj politikës së kujdesit shëndetësor. 

Nëse ende nuk jeni të sigurt nëse psikologjia klinike është e përshtatshme për ju, ofrohen këshillim karriere që mund t’ju ndihmojë të vendosni.